‘İyi niyet’ de artık ticari malzeme mi oldu?
Yardım amaçlı her çalışma önemli...
İhtiyaç sahibi insanlara ulaşmak özellikle büyük kentlerde gittikçe zorlaştı.
Belediyeler kanalıyla yardımlaşma gerçekleşir hale geldi.
Erzak, yakacak, sıcak yemek ve giysi yardımları rutin hale geldi artık.
Belediyeler kendi ilçelerinde kumbaralar koyarak giysi topluyorlar.
Sonra…
Bu giysiler ihtiyaç sahiplerine ulaştırılıyor.
Osmangazi Belediyesi giysi kumbaralarını şehrin pek çok yerinde görüyoruz.
Giyilmeyen, kullanılmayan giysiler vatandaşlar tarafından bu kumbaralara bırakılıyor.
Yardımseverlik duygusuyla hareket eden insanlar yardım eli uzatıyorlar zor durumdakilere...
***
Ancak...
MHP Osmangazi Belediye Meclis Üyesi Cemil Aydın bu uygulamadaki yanlışlığa dikkat çekiyor.
Giysi kumbaralarında toplanan giysilerin özel teşebbüs aracılığıyla ticari amaçlı kullanılmasına tepkili!
Belli ki...
Osmangazi Belediyesi bu işi özel bir şirkete yaptırıyor.
Yardım amaçlı konulan bu giysi kumbaralarında toplanan giysiler belediye çalışanlarınca ayıklanıp, dağıtımı yapılamıyor mu?
Neden özel bir şirket eliyle yapılıyor?
Üstelik bu şirket sadece Osmangazi Belediyesi’nde değil, İznik, İnegöl, Gemlik, Kestel, Karacabey’de de işbaşında.
Hatta...
Kütahya Belediyesi de listede.
Duyduğumuza göre Bursa’da bu işi yapan şirketin adı Team tex.
Şirket sahibinin Suriyeli Kürt asıllı biri olduğu iddiası da var.
Bursa Bölge Müdürü Çevre Mühendisi zat da (adı bizde şimdilik) AK Partili bir belediye başkanının çocukluk arkadaşı imiş.
Bu ikili çocukluk bağlarını ticari bağa çevirerek AK Partili belediyelere bu projeyi yaptırıyorlarmış…!
Osmangazi Belediyesi de bunlardan biri.
***
Şimdi...
Belediye yetkilileri bu şirketin kendilerine verdiği bilgileri nasıl teyit ediyor?
Toplanan tekstil ürünlerinin yüzde 99’unun Mersin limanından Afrika’ya gönderildiği iddiasını peşine düştüler mi hiç?
Suriye asıllı bir şirkete bu işi vermek niye?
Türkiye’de bu projeleri yapacak kimse yok mu?
Giysiler gerçekten ihtiyaç sahiplerine ulaşıyor mu?
Kim denetim yapıyor?
Bu soruların yanıtını bekliyoruz Başkan Mustafa Dündar’dan.
***
Gelelim MHP’li Belediye Meclis Üyesi Cemil Aydın’ın tepkilerine:
“Osmangazi Belediye Başkanlığı tarafından değişik semtlerde konulan kullanılmış Giysi Kumbaralarında toplanan malzemelerin özel teşebbüs aracılığıyla ticari amaçlı kullanılmasını doğru bulmuyoruz.
Belediye ile yapılan anlaşma neticesinde belirli orandaki giysilerin belediyede kalıp artan giysilerin ticaret yolundan kazanca dönmesi, Osmangazi halkının yardımsever duygularının istismar edilmesidir.
Çünkü halkımız bu gerçeği bilmemekte ve yardımlarını Osmangazi Belediye Başkanlığı ismi logosu taşıyan kumbaralara, direkt belediye hizmeti zannederek bırakmaktadır.
Bu vesile ile ilk üç ayda toplanan giysi malzemesi Sayın Mustafa Dündar'ın ifadesiyle 54 tondur.
Bize göre Osmangazi Belediye Başkanlığı bu hayırlı hizmeti kendi imkânları ve kadroları ile vermelidir buna da gücü yeterlidir.
07 Aralık 2017 tarihli meclis oturumunda ifade ettiğimiz bu hassas konuda Osmangazi Belediye Başkanlığı inisiyatif almaktan çekinmemeli tonlarca yardım amaçlı giysi ve malzemeyi ticari ranta kurban etmemelidir. Vebal büyüktür…”
***
3 ayda 54 ton tekstil ürünü ciddi bir rakam...
İnsanların iyi niyetleri suistimal edilmesin...
Konu önemli ve denetime açık bir görüntü var.
Başkan Dündar’ın bu konuya duyarsız kalmayacağınıumuyorum.
İhtiyaç sahibi insanlara ulaşmak özellikle büyük kentlerde gittikçe zorlaştı.
Belediyeler kanalıyla yardımlaşma gerçekleşir hale geldi.
Erzak, yakacak, sıcak yemek ve giysi yardımları rutin hale geldi artık.
Belediyeler kendi ilçelerinde kumbaralar koyarak giysi topluyorlar.
Sonra…
Bu giysiler ihtiyaç sahiplerine ulaştırılıyor.
Osmangazi Belediyesi giysi kumbaralarını şehrin pek çok yerinde görüyoruz.
Giyilmeyen, kullanılmayan giysiler vatandaşlar tarafından bu kumbaralara bırakılıyor.
Yardımseverlik duygusuyla hareket eden insanlar yardım eli uzatıyorlar zor durumdakilere...
***
Ancak...
MHP Osmangazi Belediye Meclis Üyesi Cemil Aydın bu uygulamadaki yanlışlığa dikkat çekiyor.
Giysi kumbaralarında toplanan giysilerin özel teşebbüs aracılığıyla ticari amaçlı kullanılmasına tepkili!
Belli ki...
Osmangazi Belediyesi bu işi özel bir şirkete yaptırıyor.
Yardım amaçlı konulan bu giysi kumbaralarında toplanan giysiler belediye çalışanlarınca ayıklanıp, dağıtımı yapılamıyor mu?
Neden özel bir şirket eliyle yapılıyor?
Üstelik bu şirket sadece Osmangazi Belediyesi’nde değil, İznik, İnegöl, Gemlik, Kestel, Karacabey’de de işbaşında.
Hatta...
Kütahya Belediyesi de listede.
Duyduğumuza göre Bursa’da bu işi yapan şirketin adı Team tex.
Şirket sahibinin Suriyeli Kürt asıllı biri olduğu iddiası da var.
Bursa Bölge Müdürü Çevre Mühendisi zat da (adı bizde şimdilik) AK Partili bir belediye başkanının çocukluk arkadaşı imiş.
Bu ikili çocukluk bağlarını ticari bağa çevirerek AK Partili belediyelere bu projeyi yaptırıyorlarmış…!
Osmangazi Belediyesi de bunlardan biri.
***
Şimdi...
Belediye yetkilileri bu şirketin kendilerine verdiği bilgileri nasıl teyit ediyor?
Toplanan tekstil ürünlerinin yüzde 99’unun Mersin limanından Afrika’ya gönderildiği iddiasını peşine düştüler mi hiç?
Suriye asıllı bir şirkete bu işi vermek niye?
Türkiye’de bu projeleri yapacak kimse yok mu?
Giysiler gerçekten ihtiyaç sahiplerine ulaşıyor mu?
Kim denetim yapıyor?
Bu soruların yanıtını bekliyoruz Başkan Mustafa Dündar’dan.
***
Gelelim MHP’li Belediye Meclis Üyesi Cemil Aydın’ın tepkilerine:
“Osmangazi Belediye Başkanlığı tarafından değişik semtlerde konulan kullanılmış Giysi Kumbaralarında toplanan malzemelerin özel teşebbüs aracılığıyla ticari amaçlı kullanılmasını doğru bulmuyoruz.
Belediye ile yapılan anlaşma neticesinde belirli orandaki giysilerin belediyede kalıp artan giysilerin ticaret yolundan kazanca dönmesi, Osmangazi halkının yardımsever duygularının istismar edilmesidir.
Çünkü halkımız bu gerçeği bilmemekte ve yardımlarını Osmangazi Belediye Başkanlığı ismi logosu taşıyan kumbaralara, direkt belediye hizmeti zannederek bırakmaktadır.
Bu vesile ile ilk üç ayda toplanan giysi malzemesi Sayın Mustafa Dündar'ın ifadesiyle 54 tondur.
Bize göre Osmangazi Belediye Başkanlığı bu hayırlı hizmeti kendi imkânları ve kadroları ile vermelidir buna da gücü yeterlidir.
07 Aralık 2017 tarihli meclis oturumunda ifade ettiğimiz bu hassas konuda Osmangazi Belediye Başkanlığı inisiyatif almaktan çekinmemeli tonlarca yardım amaçlı giysi ve malzemeyi ticari ranta kurban etmemelidir. Vebal büyüktür…”
***
3 ayda 54 ton tekstil ürünü ciddi bir rakam...
İnsanların iyi niyetleri suistimal edilmesin...
Konu önemli ve denetime açık bir görüntü var.
Başkan Dündar’ın bu konuya duyarsız kalmayacağınıumuyorum.
Kaynak: http://www.yenimarmaragazetesi.com/makale/-iyi-niyet--de-artik-ticari-malzeme-mi-oldu-/
--------------------------------------------------
Osmangazi Belediyesin’de Büyük vurgun! Devasa boyut… Rüşvet, Tatil, Ağır iddialar..
İşte o haber.,
Bursa başta olmak üzere birçok ilde sokaklarda beliren eski kıyafet kumbaralarının altında büyük bir vurgun çıktı. Toplanan kıyafetler Afrika’ya kilosu 0.75 dolara satılırken, belediye yetkililerine Dubai tatili ve rüşvet dağıtılıyor. Oluşan büyük kaynak ise Polonyalı Marcin’in cebine giriyor.
Osmangazi Belediyesi ile başlayan ve Bursa’da birçok belediyeye sirayet eden bir kampanya ile halktan kullanılmış kıyafetleri yardım amaçlı talep ediliyor. Belediye ile yabancı bir özel bir şirket olan Teamtex firması arasında önce bir protokol imzalanıyor ve kumbaralar kentin farklı noktalarına konuluyor. Firma ve belediyeler tarafından tekstil ürünlerinin toplanarak geri dönüşüme gönderileceği ve bir kısmının da yoksullara ulaştırılacağı algısı oluşturuluyor. Kumbaralar kuruluyor ve ardından fotoğraflar çektirilerek kampanyaya start veriliyor. Buraya kadar her şey normal yürüyor.
SÖZLEŞMELERDE BAĞLAYICILIK YOK
Firma ile belediyeler arasında yapılan sözleşmelerde bağlayıcı hükümler bulunmuyor. Firma bu işten olağanüstü bir kar ederken, belediye de propaganda yapıyor. Yani alan da veren de razı bir durum var ortada. Kütahya, Balıkesir-Susurluk, Balıkesir-Altıeylül, Gemlik, İnegöl, İznik, Mustafakemalpaşa, Kestel, Gürsu gibi belediyelerle yapılan anlaşmalarla her hafta en az iki TIR kıyafet önce Mersin Limanı’na oradan da Afrika’ya sevk ediliyor.
HAFTADA 100 TON SEVKİYAT
Haftada ortalama 100 tonun üzerinde kıyafet Afrika’ya 0.75 dolar fiyatla sevk ediliyor. Belediyelere yüzde 1 pay bırakılıyor ancak bunun da kontrolü mümkün değil. Her kumbara 150 kilo tekstil alıyor ve şehir merkezlerine yerleştirilen yüzlerce kumbarada tekstil ürünleri toplanıyor. Kumbaralardaki kıyafetlerin yüzde 90 civarı kullanabilir özellikte çıkıyor.
HERŞEY ŞİRKETİN KONTROLÜNDE
Kumbaralar konulduktan sonra, bunların takibi, kıyafetlerin toplanması, sevkiyatı gibi tüm işlemler şirketin kontrolünde yürüyor. Arada bir göstermelik yardımlar yapılarak halkın merhamet duyguları da canlandırılıyor. Ancak burada birkaç kişi adeta havadan para kazanarak zenginleşiyor. Afrika’da bu kullanılmış kıyafetlerin bir pazarı var. Dubai’de alıcılar var. Onlar vasıtasıyla bu ürünler sorunsuz şekilde pazarlanıyor.
AĞIR İDDİALAR
Yabancı uyruklu bir firma olan Teamtex’in iki ortağı var. Bunlardan biri Polonyalı Marcin Kurylo diğeri ise Suriyeli Mohammed Nabhan Kaddour. Firmanın Türkiye’deki işlerini ise N. Ö. yürütüyor. Bağlantıları Ö’ün kurduğu ve belediyelerde rüşvet dağıtıldığı da iddia ediliyor. Ö.’ün belediyelerle olan irtibatını ise Büyükorhan Belediye Başkanı Hasan Taş aracılığı ile kurduğu ileri sürülürken, iki ismin çocukluk arkadaşı olduğu ifade ediliyor. Taş, Marmara Belediyeler Birliği toplantısına katılmasını sağlıyor. İddiaya göre firmanın uyguladığı yöntemle hem belediyeler hem de vatandaşlar kandırılıyor. N. Ö’ün son dönemde Antalya’ya kaydırıldığı Bursa’daki işlerini ise oğlu A. Ö. aracılığıyla yaptığı öğrenildi. A. Ö’ün belediyelerle nasıl bağlantı yaptığı ise masajlarına yansıyor. Bir arkadaşı ile mesajlaşan Ö, belediye başkan yardımcısını Dubai’ye tatile gönderdiğini söylüyor. Firmanın rüşvet ve tatil imkânı tanıdığı da zaten dilden dile dolaşıyor. İşin başındaki N.Ö.’ye defalarca ulaşmamıza ve görüşme talebimize rağmen kendisi konuyla ilgili açıklama yapmaya yanaşmadı.
HALKI SOYUYORLAR
Büyük paraların döndüğü bu işte Türkiye adeta soyuluyor. Bir litre benzinin 0.25 dolar olduğu düşünüldüğünde bir kilo tekstil tam üç misline satılıyor ve bu para trafiği Türkiye üzerinden gerçekleşmiyor. Tekstil Türkiye’de toplanıyor parası yurtdışına gidiyor. Toplanırken geri dönüşümle tekrar ekonomiye kazandırılıyor denilen tekstil Türk ekonomisine kazandırılmadığı gibi tekstil ihracatını da etkiliyor. Bunlar o bölgeye ikinci el ürünleri göndererek, tekstil firmalarının ihracatını da sınırlıyor.
İŞİN DAYANAĞI YOK
Türkiye’de farklı alanlarda geri dönüşüm çalışmaları belediyeler tarafından yapılıyor. Bunların tamamında bir yönetmelik dâhilinde gerçekleştiriliyor işler. Örneğin atık pil, atık yağ, atık kâğıt ya da atık cam noktasında sözleşmeler yapılıyor ve belediyelerin kontrolünde yürüyor iş. Tekstilde ise belli bir kural yok. Yani ne kontrolü var ne de bir yönetmeliği. Böyle olunca da suistimal tavana vuruyor. Sonuç olarak halkın merhamet duyguları sömürülerek, fakirlere yardım, atıkların ekonomiye geri kazandırılması kisvesi altında büyük bir soygun yapılıyor. Belediyeler bunu tanıtım ve propaganda fırsatı olarak görüyor, firma parayı götürüyor, halk ise yine kandırıldığıyla kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder